pusto

Miasta są sympatyczne wtedy, gdy można swobodnie przechadzać się pustymi uliczkami. Niestety tak jest niezwykle rzadko. Gdańska starówka jest zwykle zatłoczona, przypomina arabski bazar chyba, że znajdziemy się tam rano w dzień wigilijny!

ku pokrzepieniu serc

moje ulubione Bodaki

Beskid Niski "działa" zawsze, nawet widok cmentarza w Bartnem.
Oczywiście gdy "Sercu bliski Beskid Niski"!

Wołowiec:

Camino de Santiago

 Gdy nastają długie grudniowe, wieczory zwykle wspominamy minione wakacje. Ja oczywiście też przeglądam wspominkowe stare zdjęcia, ale ciągnie mnie do nowego. Odchodzący rok był pełen ciekawych wyjazdów. Najpierw rejs w maju z Barcelony do Barcelony, plus przejazd przez pół Europy. Potem krótki wypad do Lwowa, no i samolotowy rajd Bolonia, Malta,Wenecja. Niby powinno wystarczyć, no i musi bo już kilkanaście dni do końca roku.
Siedzę tak i kombinuję i w przyszłe wakacje, nie wiadomo oczywiście jeszcze które, ale mam ogromną ochotę wybrać się do Santiago de Compostela.  Utwierdziłem się tym bardziej w swym zamiarze gdy przewodnik po Hiszpanii /ponad 1200 str./ otworzył się właśnie "przypadkowo" na stronie z opisem Camino de Santiago!/ Droga św. Jakuba/.  Nie wiem czy uda się wybrać na pieszą pielgrzymkę jedną z tras - tu też trafił mi się niesamowity opis -/ ale tymczasem planuję zmontowanie grupy na dłuższą wyprawę do Hiszpanii.
Na zachętę zdjęcia z Montserrat, gdzie byliśmy krótko tego roku.

miejsca niesamowite

Lourdes to właśnie takie miejsce, dla którego warto przejechać pół Europy aby pobyć tu choć jeden wieczór. Jak często omijamy najważniejsze w  wakacyjnej drodze na śródziemnomorskie plaże?!

Lubię podglądać innych

fotografów. Jedni ciężko pracują na chleb.

nietypowo bedzie bo późnawo

O co chodzi z  Jackiem Kaczmarskim, Gintrowskim i Łapińskim?
Kolejna rocznicz 13.12. Kolejna rocznica , a o nich nic nie słychać! Nie słychać ich muzyki i przesłania.
Nic nie mam do "Żeby Polska była Polska", ale Kaczmarski i pozostali Panowie wyznaczli kulturę, przynajmniej tę w akademikach w latach 80!
Czyżby właśnnie Oni byli wolni od obcych wpływółw, byli  autentyczni?
Ateista, ponoć Żyd, choć Polak Kaczmarski dzisiaj nie pasuje?

Czekam na czerpanie pełną garścią z tej "wrażej" twórczości tych PANÓW!

jutro dzień spawacza!

 Wielu by chciało, w tym ja, aby nareszcie klimat na Ziemi się ocieplił. Naprawdę czekam na prawdziwe palmy w Warszawie nad Wisłą. Patrząc w przeszłość można mieć jednak nadzieję. Wtedy, 13 grudnia 1981 roku, panował duży mróz, jakieś - 20 stopni nocą. W 2013 r. 13 grudnia zapowiada się raczej ciepła noc.
Będzie łatwiej przypomnieć spawaczowi pod jego domem o jego zbrodniach sprzed 32 lat.

 

Kolejny miesiąc

 mija, a my nadal nie wiemy jak zginęli. Polska jest podzielona bo jest wielu, którzy pozbyli się normalnych ludzkich uczuć. Wolą święty spokój i ciepłą wodę w kranie, grilla. "Czemu nam psujesz zabawę Andrzej" powiedziała pewna Joana z Gdańska, gdy na portalu zdjęciowym, 5 dni po Smoleńsku, nadal  nie chciałem bawić się jak przed 10 kwietnia.

bardzo wysoko w górach

Wysoko w Pirenejach romański kościół pod wezwaniem Św. Jana Ewangelisty wita odwiedzających Andorę.  Piękne, choć surowe miejsce, gdzie czas jakby stoi w miejscu od stuleci. 

W tradycji średniowiecznych mnichów było wyszukiwanie takich właśnie mało dostępnych, niepopularnych miejsc, na uboczu głównych szlaków. Z jednej strony woleli spokój dla swoich modlitw, z drugiej miejsca takie były mało atrakcyjne dla świeckich możnych.

wielkość Europy.

 Malta

Czy współczesne ruchy antykatolickie poradzą sobie z Kościołem?
Gdy spoglądam na zdjęcia z moich podróży to widzę głównie to, co zostało stworzone przez kulturę chrześcijańską. Cała Europa to jeden wielki dowód na wielkość chrześcijaństwa.

jak kot z psem!

Odwieczny wróg może być przyjacielem? Z historii znamy wiele takich przypadków. Wystarczy wspomnieć św. Pawła. W świecie zwierząt, jak widać, też nie konieczna jest wrodzona nienawiść.

piękno - Wenus z Malty

Kilka tysięcy lat temu Maltańczycy mieli inny od naszego współczesnego kanon piękna.
.

krótkie spojrzenie w historię

Moje perypetie z fotografowaniem miało swoje historyczne zwroty.Początkowo, w latach szkolnych zajmowałem się widoczkami i przyrodą. Potem w latach 80 był czas na dokumentowanie historii i zmagań studentów i robotników z zomowcami na demonstracjach.
Po 1998 znowu wróciły tematy przyrodnicze i turystyczne. W moim archiwum królują zdjęcia z nurkowań, wyjazdów zagranicznych i rodzinnej i towarzyskiej sielanki.
Po 10 kwietnia 2010 r. czyli od śmierci Lech Kaczyńskiego Prezydenta Polski, niestety dominują zdjęcia z protestów i demonstracji jak za PRL.
Zastanawia mnie, czy doczekam jeszcze powrotów czasów sielanki i dochodzę do wniosku, że raczej będzie z tym problem.

idzie zima

Jeszcze kilka dni i naprawdę zrobi się zimowo.
Nie ma co się jednak martwić, to też czas ciekawych fotografii, tylko w ręce szczypie.

w oczekiwaniu na słońce

Gdy za oknem ponura końcówka listopada zaglądam do "słonecznych" zdjęć z Beskidów.
Beskid Niski, malutki kawałek południowej Polski przyciąga na szczęście nielicznych. Lubię te miejsca właśnie z powodu ciszy i bezludzia.

w starym rycie

Jedno z moich ulubionych zdjęć przedstawia mszę odprawiana w klasztorze franciszkanów w Chęcinach.
Niby nic dziwnego, ale nastrój mszy w rycie trydenckim był niezwykły.

piękne dzieciństwo

Za oknem wstaje ponury, deszczowy dzień. Nawet poranna kawa nie poprawia nastroju. Może wspomnienie wesołego i szczęśliwego dzieciaka z Malty wniesie odrobię optymizmu.

widoki

Jakie są widoki na Świętym Krzyżu czyli na Łysej Górze?

las

w stylu romantycznym

orkiestra dudziarzy i nie tylko

To nie jest typowy polski zespół. Orkiestry dudziarzy to specjalność brytyjska. Niezwykle mnie irytuje gdy na dudy mówi się kobza. Kobza bowiem jest strunowym instrumentem pochodzenia ukraińskiego.
W Polsce popularne były zespoły, które w swoim składzie miały dudy.W niektórych częściach kraju były zwane też "kozą", gdyż ozdobą instrumentu była główka kozy.

Jeden z nas

to piekna idea, warta propagowania!

równi i równiejsi - prawo według straży marszałkowskiej

 
Gdy Krucjata Różańcowa doszła do szlabanu sejmu to niestety nie została za szlaban wpuszczona. To znaczy trzeba było się wykłócić.
W naszym nieszczęśliwym kraju jest niestety regułą, że pomimo obowiązującego prawa, każdy mundurowy ważniak ma swoje o nim pojecie i według własnego widzimisię je stosuje.
Okazało się bowiem, że pomimo tego, iż  w dniu 11 listopada był dzień wolny dla zwiedzających sejm, to i tak straż  wybierała sobie kogo wpuści za szlaban, a kto nie wejdzie. No i usłyszeliśmy, że nie może wejść grupa Polaków z flagami, różańcami i taka, która się modli.  Na pytanie dlaczego? - bo nie!

cicho w sprawie

Takie inicjatywy jak "krucjata różańcowa", której idea polega miedzy innymi na modlitwie za Ojczyznę na ulicach, jest niewidoczna niemal we wszystkich mediach. Polska prawica pokazywana jest tylko jako agresywna i skora do demolki. Tutaj walka ze złem wygląda całkowicie inaczej!

niepolityczne migawki z Marszu Niepodległości

W tym roku Marsz Niepodległości przebiegał w podniosłej, świątecznej atmosferze. Nie było jak zawsze prowokujących oddziałów ZOMO i niemal całą trasę Marsz przeszedł bez wiekszych awantur.
Drobne starcia w bocznych uliczkach były odpowiedzią na zaczepki lewaków, którzy chowali się po dachach i rzycali butelkami. "Zajścia" pod ambasadą "radziecką" trzeba niestety uznać za zwykłą prowokację w celu rozwiązani Marszu przez HGW. Podobnie było z pedalską teczą, która została podpalona już po przejściu Marszu. Szedłem wcześniej z dużą grupą po tzw. interwncji w uliczkach na Pl. Konstytucji, właśnie przez Pl. Zbawiciela i nikt teczą się nie interesował.
Jednym słowem Marsz Niepodległości był piekną, patriotyczna manifestacją Polskości  ludzi młodych, na swój głośny i "dymny" sposób, wyrażających swoje przekonania!

10 listopada na Krakowskim

było patriotycznie i uroczyście.

tak było rok temu

Mijają miesiące, lata, a my ciągle w tym samym miejscu. Kiedy wreszcie dowiemy się jaka była prawda o tym "wypadku".  Zadziwiające jest to z jaką spotykamy się arogancją tych, którzy są zobligowani prawem do wyjaśnienia tego, co się stało 10 kwietnia 2010 roku. 

Mam tylko nadzieję, że już są policzone dni tych, którzy byli odpowiedzialni za bezpieczeństwo lotu Prezydenta i całej delegacji. 

Dlaczego jestem za Śródziemnym Morzem?!

Życie nad morzem.
Takim jak ja, którzy do morza mają 300 km to chyba wszystko jedno. Na nizinach mazowieckich są nam obce góralskie klaustrofobie, jak i morski lęk przestrzeni. Muszę jednak przyznać, że dla kogoś takiego jak ja, jesienne, morskie wiatry są niesamowiym przeżyciem psychicznym.
Prawdą jest, że znam taką morska jesień tylko z Chorwacji. Ciepły październikowy wiatr, co prawda głowę urywa, ale jedynym jego skutkiem jest zapędzanie liści do kąta!
Co innego irlandzki, zachodni wiatr atlantycki. Nie jakiś tam minstral adriatycki, tylko ogromne, przytłaczające wiatrzysko, co nie pozwala urosnąc niczemu powyżej 30 cm. Biedny, przytłoczony człowiek musi się ratować zawartościa przydymionej torfowej beczki, albo igrać zabawą ze sznurkiem!
Na Malcie zmartwieniem  może być tylko zbyt mało bojek na łódki!
/teraz zdjęcie w kolorze dla podniesienia radości ducha/

na apetyt - Marmaris

Dzisiejszy ranek nie będzie nastrojowo smutny tylko zachęcający - żeglarski. 

Tak wygląda morze w okolicach tureckiej miejscowości Marmaris.  Kiedy u nas mało optymistyczna jesień, warto zaplanować sobie przyszłe wakacje. Pewnie nie będzie łatwo, bo wszystko dla nas robi się coraz droższe, ale marzenia nic nie kosztują.

wypatrzone w Brukseli

Z każdej wycieczki przywozimy do domu wiele wspomnień. By poczuć klimat miejsca najlepiej przysiąść gdzieś z boku, na krawężniku i spokojnie przyglądać się.  Mój znajmy takie przyglądanie się bierze ze szczególną powagą. W tłumie posługuje się lornetką. Ciekaw, czy widzieliście kiedykolwiek coś podobnego.

bez tytułu

Nie wiem czy w Budapeszcie są aż tak agresywne koncerty rokowe, jak wskazuje powyższy obrazek z koszulki. Wolałbym jednak, by moje koty nie drażniły się aż tak z mikrofonem. 

No i ten wampiryczny księżyc w tle.

Ludzie mają pomysły!

w Barczewie smutno

Spacery w błocie wzdłuż więziennego muru to nic nadzwyczajnego.

w całej okazałości

Neapol prawdziwy czy nie? Wszystko przy sobie.
Zaintrygowały mnie te dwie trumienki powyżej skuterów. Czyżby to urny z prochami najbliższych!?

Gdy jednak lepiej się przyjrzeć reklamie nad wejściem, to okazuje się, że jest to po prostu zakład pogrzebowy "Keiser".
A miało być coś na wesoło!